25 jaar Haanwandelreizen is nu voorbij,

dat we allemaal gezond aan tafel zitten stemt jullie blij.
Met 51 personen dinsdag 2 augustus op pad gegaan,
iedereen was op tijd bij het startpunt gaan staan.
Toch was het anders dit jaar, 
met twee opstapplaatsen waren we nog niet klaar. 
De laatste 3 personen stapten in Groenlo op,
de bus was vol en we reden naar de top.
Er was niet alleen een snoeptrommel om uit te delen,
Gerrie had ook koekjes van de Lidl voor velen.
Een korte file stemde ons blij,
een snoepzak van Willemien en Marga hoorde er bij.
De dames waren deze week jarig en wilden trakteren,
een gevulde Kruidvat zak voor 30 dames en 21 heren.

Verder verliep de reis voorspoedig en we kwamen om 19.00 uur aan,
met een welkomstdrankje van hotel Post gingen we staan.
De eerste wandeldag gingen we o.l.v. Dirk het dorp verkennen,
later in de week hoorden we alles van de dennen. (zirben) 
Waar is de slager, bakker en de bank,
waar halen we voor de buren lekkere drank?
’s Avonds was er de muziekavond,
en dat is het wat ons aan elkaar bond.
Gerrie en Dirk stonden als eerste op de dansvloer,
en dat voor een “Oeler” boer.
Dat hadden ze in 25 jaar nog nooit gedaan,
hoe zou deze avond verder gaan?

Tineke Schouten (Gerrie J.) met haar vriendin Jo,
die kwamen vanuit Utrecht zo.
Een mooi verhaal met CD en mimiek,
wat prachtig mooi dames, deze muziek.
Ons lijflied “Sierra Madre” werd tweemaal gespeeld,
de dansvloer werd door ons allen gedeeld.
Met slingers van Anja werden ze omsnoerd,
niemand was die avond beroerd.

Er was een dag regen dus wilden de meesten niks doen,
naar het natuurmuseum, de wilde Ziller bekijken zonder poen.
Een aantal werd ergens uit de bus gezet, (Zell am Ziller)
anders konden ze ’s avonds niet slapen in bed.
Ze ‘moesten’ lopen en het bleef vlak,
toch zagen sommigen een mooi pad.
Frits was deze keer ook mee, 
was in het begin heel tevree.
Toen begon het te klimmen en moesten we door,
daar zijn we wandelaars voor.
Hij begon te zweten, zuchten, kreeg een blikje Red bull,
zat ’s avonds weer lekker op zij stoel.
Een uurtje ‘spelletjes’ was een groot succes,
“ ik zit op de berg” was voor sommigen een goede les.
Sokken gooien in een emmer was ook een activiteit,
voorwerpen tekenen was voor velen een handigheid.

We zijn ook een dag door Erik onze chauffeur weggebracht,
daarna werden we in de Grünerwand Hütte verwacht.
De tocht ging richting Kasselerhütte, kwamen daar niet aan,
moesten om 16.00 uur terug zijn en klaar gaan staan.
Dit was erg jammer voor hen die dicht in de buurt waren,
maar niet verder proberen, anders komen er gevaren.
Vanuit Mayerhofen met de trein weer terug naar hotel Post,
wat denk je dat dit kost?
Daarna een dag van Breitlahner naar de Berliner Hütte,
800 hoogtemeters zonder zere ‘bötte’, 
Een hele groep heeft dit bereikt ruim 2000 meter hoog,
daar was het weer fantastisch en alles mooi droog.
Prachtige toppen en mooie vergezichten,
de hut was in 1898 gebouwd volgens berichten.
Allen gingen rond 13.00 uur weer terug richting bus,
daar kwamen nog twee Twentenaren aan in de ‘lus’.
Gerard ter L. en Jos kwamen ook even kijken,
de heren gingen gezamenlijk hun top bereiken.

De tweedaagse mensen waren zondag met hun klim begonnen,
na een dag bleek dat ze dat allemaal wel konden.
Riet S. viel nog in de verse sneeuw en op het ijs,
een flinke lachbui was voor allen het bewijs.
’s Nachts ‘slapen’ in de Greizerhütte, 
Dirk was na 200 hoogtemeters al zonder fut,
Hij kon helaas niet verder mee,
had de maag op de kop en hele dag diarree.

De laatste dag met de taxibus over de Zillertaler Höhenstrasse,
allemaal met een “regenjasse”.
Het duurde niet lang of het regenspul moest aan,
daarna klimmend door te gaan.
Een aantal zag dat niet zitten en ging rustig retour,
daarna kwam een “onweersschoer”.
De anderen draaiden zich ook om, 
we gingen met z’n allen naar de koffiekan.
Hennie en Ben kwamen nog met een voorstel langs,
dit was de laatste wandel kans.
1300 meter dalen door bos en regen, 
voor negen personen was dat een zegen.
Om 12.00 uur kwam voor de rest de taxi aan, 
die ons voorzichtig naar beneden liet gaan.
Een super chauffeur Erik heeft ons veilig overal naar toegebracht,
een 4 sterren hotel Post, wie had dat ooit verwacht.
De negen dagen zijn nu al weer achter de rug,
wat ging het dit jaar weer ontzettend vlug.
Wat de toeristen allemaal hebben gedaan en wat ieder heeft beleefd,
het belangrijkste is dat je in de bergen niet beeft.
Kleine stappen, voeten goed neer zetten,
niets van anderen aantrekken is één van de wetten.
Er is één persoon die al die 25 jaar is mee geweest,
Gerard van Tol  herinnert zich van al die jaren het meest.
Dus even naar voren komen Gerard van Tol,
want jou geheugen staat hiervan vol.
Een kleinigheidje als herinnering aan deze 25 jaar,
van deze wandelgroep als klein gebaar.

Nu Gerrie en Dirk we hebben als cadeau niet veel,
er komt nu een klein deel.
De “rest’ is in de maak en komt met de reünie,
hopelijk zijn jullie er allemaal “bie”.
Bedankt Gerrie en Dirk voor het organiseren dit jaar,
jullie zijn er nu mee klaar.
De prachtige, gezellige groep waarmee we negen mooie dagen hebben gehad, 
met soms zon en ook wel eens nat.
Proberen je aan te passen dan komt het goed,
want iedereen weet wel hoe het moet.
Voor straks allen wel thuis en een goede gezondheid,
daarmee wordt ons leven verblijd.

Namens Haanwandelreizen
Emmy Rensen