Gedicht Emmy                                                        Leifers 2-8-2014

 Voor Gerrie en Dirk 

Voor de 23e keer weer een reis georganiseerd,

en ook dit jaar was het weer veel “weerd”.

Na een hele lange zit in de bus van Brookhuis,

waren we vanaf ’s morgens vroeg al heel lang van huis.

Om 22,45 uur in het hotel aangekomen,

mochten we na het diner lekker in ’t hotel dromen.

Zaterdag na het ontbijt een rondje stad,

dan wist je waar je moest zijn als het geld op was.

’s Middags een mooie wandeling door een fruitgebied,

heel veel appels en druiven, je weet niet wat je ziet.

Zondag met 2 verschillende liften omhoog,

daarna een schitterende wandeltocht en hielden wij het droog.

De cultuurmensen gingen naar 12 hectare tuinen,

en zagen onderweg geen zee of duinen.

Ook zij vonden dit schitterend mooi en groot,

een aantal dagen later gingen we met de boot.

Met de bus naar het Gardameer,

daar ging de boot heen en weer.

We gingen naar het stadje Limone,

vele winkels, mooie straatjes, souvenirs, maar voor ons niet om te wonen.

Een dag later liepen we naar Maria Weissenstein, een mooie kruiswegstatie ging glooiend aan ons voorbij,

wij waren de pelgrims in een lange rij.

Bij het mooie grote klooster de schitterende kerk bekeken,

en een bijgebouw waar je wel kon lopen enkele weken.

Wat een afbeeldingen, helmen, geboortekaartjes enz.  van mensen die dankbaar waren,

dat Maria hen het leven wilde besparen.

Voor mij en ik denk vele anderen indrukwekkend om te zien en te lezen.

waar je door anderen op werd gewezen.

Ook de Dolomieten hebben we bezocht,

wat een bergen en dalen en een mooie bocht.

Wat een verschil in hoogte via een mooie pas,

cultuur en wandelaars waren allen in hun sas.

De laatste wandeldag naar het Sarntal,

we zaten in de bus met uitzichten op een mooi dal.

Door 22 tunnels heen en de berg op,

dat was voor Edwin de chauffeur vele druppels aan z’n kop.

Vele motoren reden op die weg,

en gelukkig kreeg de bus geen pech.

Vier personen liepen de lange tocht over de Penser Joch,

en waren blij dat ze dit doen mocht.

De rest liep tot het meer,

draaiden om en waren er na enkele uren weer.

Dezelfde tunnels ook weer terug,

millimeterwerk met de bus en voor Edwin ’t hemd nat op de rug.

Daar ik zelf veel heb gewandeld weet ik niet heel veel van de cultuur,

maar ook deze mensen keken niet zuur.

Kortom Gerrie ne Dirk, het is alweer voorbij,

na een hele voorbereiding zijn jullie nu beiden blij.

Alles is goed gegaan en allen kijken terug op 9 mooie dagen,

en verder hebben we niets meer te vragen.

Bedankt namens de groep voor het vele werk hieraan besteed,

en alles wat je voor ons deed.

Een mand met verrassingen uit de Italiaanse streek.

dan denk je aan ons iedere week.

Straks weer ieders naar je eigen huis,

want daar voel je je zeker thuis.

Voor allen een goede gezondheid,

dat is wat het leven verblijd.

                                                                            nogmaals bedankt,

                                                                            namens Haan wandel- en cultuurreizen. 

                                                                            Emmy Rensen.