Haan wandel- en bergsportreizen

Alleen waar je te voet was, was je werkelijk

Ramsau am Dachstein

Van vrijdag 26 juli tot 3 augustus gingen we op reis,

naar Oostenrijk, daarvan hebben we nu het bewijs.

Een grote bus kon niet meer,

te weinig passagiers deze keer.

Wat en hoe moest dat nu toch goed komen,

met 2 kleine taxibusjes waren jullie uit de dromen.

Daarna de vraag:

wie rijdt er dan vandaag?

Gerard uit Bornerbroek bood zich spontaan aan,

zodoende kon de wandelreis voor de 22e keer doorgaan.

Het was anders maar dat was niet erg,

we gingen toch niet allemaal naar dezelfde berg.

De 1e wandeldag was het meteen al erg warm, ruim 300 meter stijgen in de volle zon.

We wisten niet dat dat ook kon.

De volgende dag was het vocht bijna niet aan te slepen,

en had je bijna nie genoeg mueslirepen.

Aan tafel kon je elkaar allemaal wel horen,

want niemand had zere oren.

Op dinsdagavond met z’n allen kegelen op de baan,

Els was de winnaar met 97 punten en had iedereen verslaan.

Met 2 busjes zijn we naar de Ursprungalm geweest,

de temperatuur was iets beter, dus dat was al feest.

Er was een groep Gerrie en die was meestal groot,

en er was een groep Stefan/Dirk die iets meer hoogtemeters bood.

Je kon dus kiezen met wie je mee ging,

voor sommigen was dat wel een moeilijk begin.

Met een zere rug is het moeilijk bewegen,

maar de spieren werden niet stijf van de regen.

met kleren en schoenen het water in,

Gerrie J. kreeg weer haar zin.

Want als ze water ziet moet ze afkoelen,

dat is één van haar doelen.

Onvoorstelbaar mooi was op donderdag het reisje met de bus,

na een korte wachttijd naar boven dus.

Daarna met de kabel naar de Dachsteinbahn,

rond 8.45 uur kwamen we op 3000 hoogtemeters aan.

Na even verschillende toppen hebben bekeken,

mochten we met gerrie H. door een witte deken.

Door sneeuw en ijs een uurtje later bij de Seethalerhütte,

waar de oudste van de groep (Jo uit Hoogvliet) het kruis betutte.

Ze was zo blij en dankbaar dat ze dit nog kon,

zelfs met de hele hete zon.

Vrijdag 2 augustus gingen weer 2 groepen op pad,

we hadden nog niet kilometers genoeg gehad.

Groep Stefan/Hennie meer als 1000 hoogtemeters met 40 graden boven nul,

groep Gerrie was met ruim 700 hoogtemeters ook wel gul.

Gezamenlijk waren we rond 3 uur bij ’t Dachsteinhaus om iets te eten,

allemaal vermoeid van de warmte konden we weer zweten.

Het was anders maar niet minder enthousiast als daarvoor,

want iedereen zette z’n beste beentje voor.

Met het eten was er altijd wat te lachen,

als Brigitte kwam waren we weer op andere gedachten.

Met haar chaotische manier van praten en werken,

kwam zoon Hannes dit dagelijks versterken.

Tranen met tuiten van alles wat daar gebeurd,

tegen ons werd er nooit gezeurd.

Kortom 9 dagen vliegen voorbij,

een warmere vakantie als dit maakte ons blij.

we hebben heel erg genoten van de schittrende luchten, bergen en toppen,

en keken daarbij goed uit onze doppen.

Alles is goed gegaan en straks wee naar huis,

in goede gezondheid naar je eigen thuis.

Gerard V. en Dirk bedankt voor het veilige rijden,

een kleine attentie namens de groep voor jullie beiden.

Ook Gerrie niet te vergeten, jij hoort er zeker bij,

een paar haantjes en een borrel in de blokhut maakt jullie blij.

Nogmaals bedankt namens allen die hier waren,

dat we met elkaar ook de 23e keer gaan halen.

 

Bedankt namens Haanwandelreizen

Emmy Rensen